Ondertussen ga ik al iets meer dan een maand terug als single door het leven. Neen. Het is niet makkelijk. Neen. Het gaat niet goed.
Het is een emotionele rollercoaster waarin ik mij bevind. De ene moment zie ik zoveel kansen om een nieuwe weg in te slaan. Een nieuwe start, new me. Het andere moment voel ik me zo alleen en mis ik hem zo hard.
Mijn verstand beseft dat we geen perfect match waren in een relatie. Mijn hart kan hem nog niet loslaten.
Soms wil ik dat het leven ophoudt, wil ik de wereld ontvluchten. Soms wil ik een nieuwe toekomst tegemoet, nieuwe avonturen, grote uitdagingen.
Ik weet het even niet. Mijn dromen, mijn angsten... ze overspoelen mij.
Ik ben zeer dankbaar voor mijn vrienden, familie en collega's die me met liefde omringen. Het is voor mij nooit evident geweest om mijn verdriet te delen met anderen. Ouder worden heeft me wel geleerd dat het oplucht. Dat je jouw stukjes pijn dan een beetje kan uitdelen.
Voorlopig blijft het nog even stil bij Milways. Er borrelen af en toe wel wat ideeën op. Alleen ligt mijn focus nu ergens anders. Het heeft geen haast. Ik neem het leven nu zoals het komt. Even rustig aan doen of net niet. Even terug tot mezelf komen.
Reactie plaatsen
Reacties