Vallen is als vliegen, alleen dan zonder richting.
Zonder die fijne kriebels, omdat je weet dat er iets leuks op je wacht.
Vallen is donker, bestemming onbekend.
Wat ben ik? Als ik niet iemand ben waartegen je wil praten.
De stilte, het breekt mij. Heb ik dit verdiend?
Steeds dieper vallen. Vernederd. Twijfels. Hoop afgepakt.
Het vertrouwen is weg. Hoe kunnen we elkaar ooit nog toelaten?
Niet.
Te veel gebeurd. Te veel kapot. Ik ken jou zo niet.
Misschien als ik zo diep val, begin ik wel te vliegen.
Ver weg van jou, de hoge wolken in.
Weg van jou, mijn dromen in.
Reactie plaatsen
Reacties